راننده وسیله نقلیه ای که شب در حرکت است و همچنین در هر محل یا زمان دیگری که به علت نبودن نور کافی ناشی از ابری بودن هوا , وجود مه , باران , برف , عبور از تونل و مانند آن ها دید کافی وجود ندارد , باید چراغ های وسیله نقلیه را به ترتیب مقرر روشن نماید:
- در خیابان ها و جاده هایی که نور کافی وجود دارد باید تنها از چراغ های جانبی جلو و عقب و در صورت خرابی ناگهانی چراغ های جانبی جلو از چراغ عبور (نور پایین) استفاده شود.
- هنگامی که چراغ ها باید روشن باشند , اگر چند وسیله نقلیه متصل به هم حرکت کنند , روشن کردن چراغ هایی که با توجه به محل نصبشان پوشیده می شوند ضرورت ندارد ولی در هر حال چراغ های جلو وسیله اولی و چراغ های عقب وسیله آخری باید روشن باشد.
- چراغ های جلو وسیله نقلیه ای که در شانه راه ها (به استثنای آزاد راه ها و بزرگراه ها) توقف می نماید با دیدن حرکت وسایل نقلیه ای که از مقابل در حرکتند باید خاموش شود و برای تشخیص وجود و ابعاد وسیله نقلیه , چراغ های کوچک و جانبی را روشن نمایند.
- استفاده از چراغ های چشمک زن و رنگارنگ در وسایل نقلیه ممنوع است, مگر در مواردی که مجوز از مراجع ذی صلاح اخذ گردد.
نکات مهم در استفاده از چراغ نور بالا
رانندگان وسایل نقلیه موظفند که در جاده ها از چراغ رانندگی (نور بالا) استفاده کنند تا بتوانند کلیه اشیا و اشخاص را در فاصله دور ببینند, مگر در موارد زیر که باید از چراغ عبور (نور پایین) استفاده نمایند:
- هنگام رو به رو شدن با وسیله نقلیه ای که از جهت مخالف حرکت می کند , در این صورت راننده باید از فاصله 150 متری از چراغ نور پایین استفاده نماید تا راننده طرف مقابل بتواند به راحتی و بدون خطر به راه خود ادامه دهد در عین حال برای جلوگیری از تابش خیره کننده نور به چشم رانندگان دیگر میتوان بر حسب مورد از چراغ های کوچک یا مه شکن استفاده نمود.
- هنگامی که وسیله نقلیه از فاصله نزدیک عقب وسیله نقلیه دیگری که در حال حرکت است عبور می کند , مگر وقتی که در حال سبقت گرفتن باشد.
پایان
منابع : tinyurl